- milczący
- 仍; 仍旧; 仍然; 但; 侐; 依旧; 依然; 噤; 安; 安定; 安生; 安静; 宓; 寂静; 尚; 幽; 怗; 悄; 掞; 无声; 晏; 更; 沉静; 澶; 澹; 犹; 谧; 貉; 貊; 还; 还是; 阒; 靖; 静; 静止; 默
Otwarty Słownik Polsko-Chiński. 2015.
milczący
Look at other dictionaries:
milczący — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rzadko, niechętnie odzywający się, unikający rozmów; powściągliwy w mowie; małomówny, mrukliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Milczący samotnik. Ludzie nie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
milczący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. milczeć (p.) milczący w użyciu przym. 1. «skłonny do milczenia; małomówny» Był milczącym odludkiem. 2. «odbywający się bez słów, nie uzewnętrzniający się w słowach» Milczący uścisk ręki, ukłon. Milczące… … Słownik języka polskiego
milczący — Milcząca zgoda, aprobata itp. «zgoda, zezwolenie na coś, wyrażane bez słów, przez nieprzeciwstawianie się czemuś»: Przy milczącej zgodzie państw zachodnich obywatele II Rzeczypospolitej – walczący o wolność i niepodległość kraju – odpowiadali… … Słownik frazeologiczny
niemy [milczący] świadek — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba będąca biernym uczestnikiem, obserwatorem jakiegoś zdarzenia, niemająca wpływu na jego przebieg : {{/stl 7}}{{stl 10}}Być niemym świadkiem przestępstwa. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
świadek — Milczący, niemy świadek a) «osoba obecna przy jakimś zdarzeniu, lecz niebiorąca w nim udziału, niemająca wpływu na jego przebieg»: Borg jest w taki sam sposób obecny (i pokazywany) w swoich snach jak w rzeczywistości – zarazem jako aktywny… … Słownik frazeologiczny
zgoda — Być w zgodzie ze swoim, z własnym sumieniem, ze sobą, z samym sobą «mieć świadomość, że się postępuje właściwie, nie mieć wyrzutów sumienia, odczuwać wewnętrzny spokój»: – Mieli żal, że mam ładne mieszkanie, jeżdżę za granicę, dostaję nagrody. –… … Słownik frazeologiczny
głuchy — głusi, głuchychszy 1. «nie mający zdolności słyszenia; nie słyszący lub źle słyszący» Głuchy od urodzenia. Głuchy jak pień. przen. «nie zwracający na coś uwagi, nie reagujący, obojętny» Głuchy na czyjeś perswazje, prośby. Głuchy na głos rozsądku … Słownik języka polskiego
jakoby — 1. «wyraz łączący z członem nadrzędnym zdanie, będące jego rozwinięciem (dopełnieniem), lecz nadający mu odcień nierzeczywistości, niepewności, nieprawdopodobieństwa» Mówiono, jakoby zamierzał wyjechać z kraju. 2. «partykuła wyrażająca… … Słownik języka polskiego
małomówny — małomównyni «niewiele mówiący, nie lubiący dużo mówić; milkliwy, milczący» Być małomównym z natury … Słownik języka polskiego
milcząco — przysłów. od milczący «nie wydając głosu, nic nie mówiąc; milcząc, bez rozmów, cicho» Snuć się po domu milcząco. Uśmiechać się do kogoś milcząco … Słownik języka polskiego
milczek — m III, DB. milczekczka, N. milczekczkiem; lm M. milczekczki, DB. milczekczków «człowiek milczący, małomówny, mrukliwy; mruk» Od dziecka była milczkiem. Nudno tu, zebrały się same milczki. milczkiem «nic nie mówiąc, milcząco; po cichu, cichaczem,… … Słownik języka polskiego
